czwartek, 20 grudnia 2018

Zapomniane dwory - Zgniłe Błoto

To latem wędrowaliśmy i szukaliśmy zapomnianych dworów a teraz mogę dzielić się z Wami moimi historiami.
Ciężko było znaleźć dworek w Zgniłym Błocie, bo zarośnięty, ogrodzony a jak już znaleźliśmy okazało się że furtki pozamykane i z 8 psów rasy najróżniejszej wzniosło takie larum że nie sposób było nawet kilka zdjęć zrobić.
To co udało nam się sfotografować, pokazuję.
Zapraszam na wycieczkę.

Zgniłe Błoto - wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie zgierskim, w gminie Aleksandrów Łódzki.
W latach 1975 - 1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa łódzkiego.
Zgniłe Błoto należało do folwarków dóbr bełdowskich.
W 1832 r. zakupił te dobra Jan Lebelt, który postanowił wybudować dwór.
Klasycystyczny dwór murowany w Zgniłym Błocie wzniesiony został w 1844 r. dla rodziny Jana i Ludwiki Lebeltów wg projektu - prawdopodobnie  - brata Jana - Wilhelma Lebelta. 
Następnie dwór był własnością rodziny Leskich i Zuchowiczów.
Dwór ten jest jednym z najpiękniejszych późnoklasycystycznych budowli ziemiańskich w okolicach Łodzi.

Jest wybudowany z cegły, otynkowany.
Budowla na planie prostokąta, podpiwniczona, parterowa z poddaszem i piętrową częścią środkową od frontu poprzedzona portykiem. 
Okazały, klasycystyczny portyk złożony ze skrajnych filarów i dwóch kolumn, zwieńczony jest trójkątnym szczytem z datą budowy dworu 1844.
zdjęcie robione w listopadzie 2018

Dwór nakrywa dach czterospadowy, dziś pobity blachą.
W narożniku południowo - wschodnim stoi dobudowana później parterowa oficyna - obecnie w złym stanie, która oszpeciła całą kompozycję dworu.
Wokół dworu znajdują się pozostałości po dawnym założeniu parkowym.
zdjęcie robione w listopadzie 2018

zdjęcie robione w listopadzie 2108
Znajduje się tam aleja świerków srebrzystych, stuletni kasztanowiec i malownicza grupa akacji.
W 1932 r. tutejszy majątek stał się własnością Leskich. 
Administratorem dóbr był Stefan Zuchowicz mąż Haliny z Leskich - właścicielki dworku.
zdjęcie robione w listopadzie 2018 r

ruiny tuż za dworkiem - zdjęcie listopad 2018 r
Do wybuchu II wojny światowej działało tu gospodarstwo rolne nastawione na uprawę zbóż i hodowlę ryb - do dziś znajduje się tu duży zespół stawów hodowlanych.
Po 1945 r. dobra upaństwowiono - przejęło je Państwowe Gospodarstwo Rolne w Nakielnicy.
Od 1993 r. dwór dzierżawi wnuk Stefana Zuchowicza - Krzysztof Zuchowicz.
To piękne miejsce, warto je zobaczyć zimą, wtedy drzewa bez liści więcej szczegółów ujawnią.
Polecam do obejrzenia.
Wpisy w wojewódzkim rejestrze zabytków:
Zespół dworski w Zgniłym Błocie - Park, nr rej.: A/204 z 1977-03-17
Zespół dworski w Zgniłym Błocie - Oficyna, nr rej.: A/629 z 1967-08-28
Zespół dworski w Zgniłym Błocie - Dwór, nr rej.: A/147 z 1967-08-28
Zespół dworski w Zgniłym Błocie - Oficyna, nr rej.: A/130 z 1976-02-06
Ten zaniedbany acz nadal piękny dwór odzyskał swoją chwałę.
Wiadomości i zdjęcia z października 2021 roku.
Przejeżdżaliśmy niedawno i taki oto obraz przed naszymi oczami się ukazał.
Dwór odnowiony, przepiękny, widać go z daleka, drzewa przycięte, jesienią jeszcze piękniejsze.
Czy pan Zuchowcz nadal dzierżawi dwór? nie wiem.
Psy nadal piękne, teraz pod nadzorem, ktoś kosił trawę, wszystko zadbane i tylko furtki zamknięte.
Jednak to chyba tylko tymczasowe bo dworek ma być siedzibą biznesowo - szkoleniową.
Na terenie wokół dworu, krąży stado lam a sam teren ma być udostępniony dla obywateli.
Takie wiadomości zawsze cieszą.
Oto zdjęcia jeszcze zza płotu odnowionego dworu.



Artykuł poprawiony 28 października 2021 roku
Zgniłe Błoto
woj. łódzkie
powiat zgierski
gmina Aleksandrów Łódzki

8 komentarze

  1. Bardzo lubię Twoje gotowanie i uwielbiam Twoją pasję zwiedzania:))stare dwory to moja miłość:))Pozdrawiam serdecznie:))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszę się że mam w Tobie sojusznika. Dwory są przepiękne choć czasem nikt o nich nie pamięta, może ja przypomnę o nich? Dzięki Reniu.

      Usuń
  2. Żarówka na drucie, na ganku, mówi wszystko o gospodarzach.

    OdpowiedzUsuń
  3. Urodziłam się w tym pałacu i wychowałam. Nie był mój, ale serce mi pęka bo jestem z nim emocjonalnie związana, dla mnie to jak dom rodzinny, wyeksmitowali nas bo zmienili się politycy. A wspomnienia, dzieciństwo, młodość jest zaklęta w tym miejscu, gdzie znałam każdy kamyk i zakamarek Wykopano i wywieziono potężne głazy, które stabilizowały ten podmokły teren... To miejsce miało duszę, mieszkały tam sarny, sowy ... i wiele niepowtarzalnych rzezy tam uśmiercono. Tylko Ja i reszta rodzin, ktore tam żyły o tym wiedzą. Historia mojego dzieciństwa jest za tymi zamkniętymi murami. Zabytkowe drzewa wycięte w pień, zniszczony ekosystem, płaczę na ten widok, gdzie wierzby, stuletnia tuja i piękne krzewy, kapliczka?

    OdpowiedzUsuń
  4. Urodziłam się tam w tym pałacu i mieszkałam do 23 roku zyci, emocjonalnie to moj dom rodzinny. Kiedy widzę co z tym miejscem zrobiono pęka mi serce. Zabytkowe kilkusetletnie pomniki przyrody: kasztany, dęby, wierzby, tuje, krzewy, potężne głazy wzmacniające podmokły teren ... Zal patrzeć, ze wszystko zrównał buldożer i posiali trawę ... Każdy kamyk, strumyk, staw i kaczeniec na łące był mi bliski, mieszkające tam sarny, nietoperze czy puchacze ...

    OdpowiedzUsuń
  5. Urodziłam się tam w tym pałacu i mieszkałam do 23 roku zyci, emocjonalnie to moj dom rodzinny. Kiedy widzę co z tym miejscem zrobiono pęka mi serce. Zabytkowe kilkusetletnie pomniki przyrody: kasztany, dęby, wierzby, tuje, krzewy, potężne głazy wzmacniające podmokły teren ... Zal patrzeć, ze wszystko zrównał buldożer i posiali trawę ... Każdy kamyk, strumyk, staw i kaczeniec na łące był mi bliski, mieszkające tam sarny, nietoperze czy puchacze ...

    OdpowiedzUsuń

Miło że mnie odwiedziłeś....zostaw po sobie ślad.
Anonimie-podaj swoje imię.
Jeśli podoba Ci się mój blog to proszę dodaj go do obserwowanych.
Dziękuję i zapraszam ponownie.

Łączna liczba wyświetleń

Obserwatorzy Blogger