sobota, 10 października 2020

Sieradz sakralnie woj. łódzkie

Wędrując po Sieradzu nie sposób nie wspomnieć szczególnie o dwóch miejscach sakralnych jakimi są: Kościół farny pw. Wszystkich Świętych i Kościół podominikański pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika.
Oba kościoły zabytkowe i oba piękne z budynkami klasztornymi.
Ale po kolei.
Kościół podominikański pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika
Oba kościoły znajduję się w Sieradzu, który z kolei leży w woj. łódzkim.
Kościół podominikański pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Sieradzu.
Dzieje klasztoru i kościoła sięgają połowy XIII wieku i są ściśle związane z zakonem dominikanów, którzy zostali sprowadzeni do Sieradza z Krakowa ok. roku 1240 przez księcia Konrada Mazowieckiego.




Budowa kościoła św. Stanisława - kanonizowanego 8 września 1253 roku w Asyżu przez Innocentego IV, została ukończona około połowy XIII wieku. 




Był to pierwszy nowo zbudowany kościół dedykowany temu świętemu.
Do budowy użyto cegły o układzie wendyjskim.




 Zespół klasztorny był miejscem tragicznych wydarzeń. 
W dniu 20 września 1331 roku doszczętnie ograbili go i spustoszyli Krzyżacy. 


W dniu 13 czerwca 1693 wybuchł w mieście wielki pożar, spaliły się 52 domy. 
W kościele spłonęło wtedy wszystko, runęło nawet sklepienie.
Dominikanie, którzy przez ponad 600 lat mieli tu swój dom zakonny, zostali zmuszeni do jego opuszczenia po kasacie klasztorów przez rząd rosyjski w 1864 roku. 
Ich zasobną bibliotekę bracia Zenon i Stanisław Chodyńscy wywieźli do Włocławka.
W roku 1922 klasztor podominikański staje się własnością Zgromadzenia Sióstr Urszulanek.


Założycielką zgromadzenia jest Matka Urszula Ledóchowska.
Klasztor, tyle lat i wieków z trudem wznoszony przez dominikanów, rękoma sióstr zdołał się podźwignąć w zaledwie trzy lata. 
Jest więc Matka Ledóchowska nie tylko założycielką klasztoru Sióstr Urszulanek w Sieradzu, ale i odnowicielką klasztornych gmachów.

Kościół wczesnogotycki w zrębie, murowany z cegły o układzie wendyjskim, jednonawowy. 
Fasady - wschodnie i zachodnie o szczytach barokowych. 
W zewnętrznej ścianie nawy południowej znajduje się, w miejscu pierwotnego wejścia, wczesnogotycki portal z XIII wieku. 
Wystrój wnętrza barokowo - rokokowy. 
Na uwagę zasługują malowidła wykonane w 1910 roku, przedstawiające sceny z życia królowej Jadwigi.
Spotkaliśmy pod klasztorem przemiłą siostrę zakonną, która opowiadała nam o historii i okazało się że mieszkała przez wiele lat tuż obok nas w klasztorze w Kazimierzu koło Lutomierska.
Drugim kościołem jest  Bazylika kolegiacka Wszystkich Świętych.
Obecny kościół parafialny zbudowano w stylu gotyckim. 






Jest trzynawowy, halowy, murowany z cegły.
Odbudowany przez Kazimierza Wielkiego około 1370 r., był ponownie restaurowany w 1447 r. i przerabiany w XVI w. 





Budowę wieży zakończono w 1585 r. 
Pożar w 1645 r. ponownie zniszczył kościół. 
W latach 1648 - 1682 naprawiono straty, jednocześnie przebudowując kościół i zakładając nowe sklepienie.





Na miejscu pierwotnej zakrystii znajduje się obecnie kaplica z 1935 r. z polichromią Józefa i Łucji Oźminów. 

W fasadę kościoła wmurowano w 1925 r. fragmentarycznie zachowane rzeźbione odrzwia z dawnego zamku sieradzkiego - około połowy XVII w., o nadprożu z przedstawieniem orła trzymanego przez gryfy, wsparte na kolumnach oplecionych winoroślą.

10 kwietnia 2011 koło kolegiaty odsłonięto pomnik upamiętniający ofiary katastrofy w Smoleńsku. 
Przy świątyni funkcjonuje sieradzka kapituła kolegiacka.


Do reszty kościołów nie dotarliśmy.
Autor: Dorota Owczarek
Źródło: Wikipedia, www.sieradz-praga.pl, www.kolegiata-sieradz.pl
5 maja 2019 roku
Sieradz

2 komentarze

Miło że mnie odwiedziłeś....zostaw po sobie ślad.
Anonimie-podaj swoje imię.
Jeśli podoba Ci się mój blog to proszę dodaj go do obserwowanych.
Dziękuję i zapraszam ponownie.

Łączna liczba wyświetleń

Obserwatorzy Blogger