poniedziałek, 28 września 2020

Renesansowe ruiny Zamku w Majkowicach woj. łódzkie

Byliśmy tam w styczniu, nikogo wokół nie było.
Nikt nie pilnował ani ruin ani placu, one nawet nie są ogrodzone poza tabliczką że grożą zawaleniem.
Większość myli zamek Surdęga, który też stał w Majkowicach ale nie ma po nim śladu, z obecnymi ruinami.
Ruiny o których mowa stoją kilkaset metrów od Zamku Surdęga.

Majkowice to wieś która leży nad rzeką Pilicą w woj. łódzkim, w powiecie piotrkowskim, gminie Ręczno.




To tutaj odbyła się największa i zwycięska potyczka oddziałów partyzanckich wywodzących się z AK z regularnym pododdziałem Armii Czerwonej w dniu 8 lipca 1945 roku.




Dowódcą ze strony polskiej był Stanisław Karliński, ps. "Burza".
Kil­ka­set met­rów od sta­re­go zam­ku go­tyc­kie­go o­ko­ło ro­ku 1500 - 1520 pow­stał no­wy, re­ne­san­so­wy gmach.
Je­go fun­da­to­rem by­ła ro­dzi­na Maj­kow­skich - Na­go­dzi­ców, a sam obiekt po­mi­mo przy­pi­sa­nej mu no­men­kla­tu­ry i po­zor­nych u­moc­nień w rze­czy­wis­toś­ci nie przed­sta­wiał więk­szej war­toś­ci ob­ron­nej.
Je­go for­ma by­ła ra­czej prze­ja­wem, jak to o­kreś­lił je­den z his­to­ry­ków, "tęs­kno­ty śred­nio­za­moż­ne­go szlach­ci­ca do po­sia­da­nia praw­dzi­we­go zam­ku".
Dwór rozbudowywany w XVI i XVII wieku, został zniszczony przez wojska szwedzkie w roku 1702.



Renesansowy dwór wybudowany z kamienia i cegły składał się z domu mieszkalnego na planie nieregularnego prostokąta, zaopatrzonego w dwa ryzality mieszczące klatkę schodową, przejazd bramny oraz kaplicę. 



Od północnego zachodu dostawiono liczącą trzy kondygnacje narożną basztę o zmiennym przekroju, która zachowała renesansowe elementy kamieniarskie - opaski okien, otwory strzelnicze.
Do czasów obecnych zachowała się jedynie baszta, pierwotnie zapewne równa wysokością z pozostałymi, nieistniejącymi zabudowaniami.


Można wejść, pochodzić wkoło, uważając aby nie skręcić nogi albo nie spaść z małego wzgórza.
Autor: Dorota Owczarek
Źródło: Wikipedia, www.zamkipolskie.com
19 stycznia 20120 roku
Majkowice

2 komentarze

  1. Ile tam różnych życiowych c historii się toczyło:)))takie ruiny wprowadzają mnie w zadumę:)))Pozdrawiam serdecznie:)))

    OdpowiedzUsuń

Miło że mnie odwiedziłeś....zostaw po sobie ślad.
Anonimie-podaj swoje imię.
Jeśli podoba Ci się mój blog to proszę dodaj go do obserwowanych.
Dziękuję i zapraszam ponownie.

Łączna liczba wyświetleń

Obserwatorzy Blogger