Sakralna strona Klimontowa woj. świętokrzyskie

Aby zajechać do Klimontowa namówiła nas pani przewodniczka z Kolegiaty w Opatowie.
To był dobry pomysł a dzięki temu poznaliśmy malowniczą wieś i jej sakralną stronę.
Zapraszam na spacer po Klimontowie.

Klimontów - dawne miasto, obecnie wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, na Wyżynie Sandomierskiej, około 30 km na zachód od Sandomierza. Siedziba gminy Klimontów.

W latach 1604 - 1870 miasto.
Klimontów uzyskał lokację miejską w 1604 roku, zdegradowany w 1869 roku.

Klimontów znajduje się na Małopolskiej Drodze św. Jakuba.
Wieś Klimontów powstała w połowie XIII w.

Znajdowała się na terenie współczesnej miejscowości Górki.

Obok niej, na gruntach wsi Ramuntowice lub Ramułtowice powstało miasto.

Założył je na mocy królewskiego przywileju Jan Zbigniew Ossoliński 2 stycznia 1604 roku.

Jednocześnie, przestała istnieć wieś Klimontów.
W 1611 r. miasto otrzymało przywilej na 3 jarmarki w roku oraz 2 targi w tygodniu.

W 1613, w Klimontowie wzniesiono klasztor dominikanów, a w latach 1643 - 1646 kolegiatę z fundacji Jerzego Ossolińskiego.

Miasto było ośrodkiem dóbr złożonych z 9 folwarków.

Klimontów utracił prawa miejskie w 1870 roku na mocy ukazu carskiego.
W 1901 urodził się tu poeta Bruno Jasieński.

Od 2002 roku każdego lata w Klimontowie odbywa się poświęcony pisarzowi festiwal Brunonalia.

W czerwcu 1942 Niemcy utworzyli w Klimontowie getto dla ludności żydowskiej.

Podczas likwidacji getta w październiku - listopadzie 1942 ok. 4 tys. osób wywieziono do obozu zagłady w Treblince, 300 do getta w Sandomierzu, a ok. 100 niezdolnych do transportu zamordowano na miejscu.

Zabytki:

Układ urbanistyczny miasta, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych.

Zespół kościoła kolegiackiego :

barokowa kolegiata pw. św. Józefa, fundacji Jerzego Ossolińskiego, wybudowana w latach 1643 - 1650
brama na cmentarz kościelny z końca XVIII w.
kapliczka św. Józefa przed kościołem z II połowy XVIII w.
plebania z połowy XVIII w., przebudowana w 1890 r.

Synagoga z 1851 r.
Zespół klasztorny dominikanów:

kościół pw. NMP i św. Jacka, wybudowany w latach 1617 - 1620
klasztor dominikanów z 1620 r., przebudowywany w XVIII i XIX - XX w.
ogrodzenie murowane terenu klasztornego z bramą z XVII - XVIII w.

Cmentarz rzymskokatolicki z 1843 r.
Zabudowa rynku.

Kolegiata św. Józefa w Klimontowie - rzymskokatolicka świątynia - zwana kościołem farnym lub infułackim znajdująca się w Klimontowie, w powiecie sandomierskim, w województwie świętokrzyskim.

Świątynię ufundowaną w 1637 przez Jerzego Ossolińskiego, zbudowano w latach 1643 - 1650 według projektu Wawrzyńca Senesa w stylu barokowym.

Biskup Piotr Gembicki w 1648 roku wyniósł świątynię do godności kolegiaty z proboszczem infułatem.

Przywilej infuły zachowywany był do roku 1950.

Kościół jest głównym budynkiem parafii klimontowskiej.

Kolegiata leży na szlaku Małopolskiej Drogi św. Jakuba.

Wewnątrz klimontowskiej świątyni na uwagę zasługują stiuki wykonane przed 1647 rokiem przez Jana Chrzciciela Falconiego, wczesnobarokowe portale, rokokowa polichromia na ścianach i sklepieniu kruchty, rokokowy chór muzyczny i organy zwieńczone figurami króla Dawida z harfą i aniołów oraz cztery ołtarze.

Kolegiata w Klimontowie jest miejscem spoczynku wielu pokoleń rodu Ossolińskich, którzy mieszkali w Świętokrzyskiem.

Na szczycie kościoła umieszczona jest figura św. Józefa z Dzieciątkiem, a po bokach rzeźby ewangelistów.

Ten sam święty trzymający na ręku małego Jezusa widnieje również na wschodniej elewacji i w kapliczce odległej około 100 m na zachód od kościoła.

Jako jego patron przedstawiony jest także na obrazie w XVIII - wiecznym ołtarzu głównym.
Utrzymane w rokokowym stylu wnętrze świątyni robi imponujące wrażenie.

Kościół Najświętszej Maryi Panny i św. Jacka w Klimontowie - rzymskokatolicka świątynia ufundowana przez Jana Zbigniewa Ossolińskiego w 1613 roku.

Pierwotnie kościół wybudowany został w stylu późnorenesansowym na bryle gotyckiej.

Ołtarz wykonany jest w stylu barokowym, nawy boczne, ambona i konfesjonały w stylu rokoko.

Po 1795 roku przemieniono budynki klasztorne na lazaret wojskowy.

W 1901 zmarł ostatni rezydujący w Klimontowie dominikanin.

Po I wojnie światowej wykorzystywano budynki w celach edukacyjnych.

Do 2005 roku miesiło się tam Liceum Ogólnokształcące.

Obecnie budynek jest niewykorzystywany.

Kościół znajduje się na trasie Małopolskiej Drogi św. Jakuba.

A oto co znalazłam o Rynku w Klimontowie.

Ksiądz Wawrzyniec Kukliński w swojej książce z 1911 r. tak opisywał klimontowski rynek:

Rynek kwadratowy, dotąd jeszcze nie brukowany, na nim największe błoto, w którem po uszy uwalane konie i bydło chłopskie podczas jarmarku, na przemian budzą śmiech i politowanie patrzących. Cały zaś ruch jarmarczny koncentruje się na wysoko wzniesionych chodnikach, ale i na tych w porach wilgotnych błoto nie do przebycia.
Gdyby przynajmniej każdy właściciel z przed swego domu zgarnął błoto z chodnika i wywoził za miasto, możnaby suchą nogą przechodzić, ale, niestety, niema nikogo, coby tego pilnował, i tylko operacya letniego słońca, lub silne mrozy zimowe, utrzymują w porządku klimontowskie chodniki.
Gdy stopy ludzkie brodzą po błocie rynkowem, oczy znowu mimo woli błąkają się po odrapanych domach z balkonami, na których porozwieszane bety żydowskie o rozmaitych kolorach, zdają się imitować dywany, wywieszone na przyjęcie jakiegoś znacznego magieta.
Wykończenia tego obrazu dopełniają kozy, krowy i ryjące stworzenia, które bez żadnej kontroli, samopas, włóczą się po rynku w największej zgodzie z jarmarkowiczami, powiększając wrzask i hałas jarmarczny.

Teraz po przebudowie wygląda pięknie, kamieniczki zasłonięte drzewami teraz widoczne wszędzie.