środa, 11 marca 2020

Drewniany kościół św. Wojciecha z XVIII wieku - Park Gminny w Dobroniu

Już rok mija jak zawitaliśmy do Dobronia.
Park Gminny należy do Dobronia a stawy, działka i budynek pofolwarczny do pewnego pabianiczanina i w żaden sposób nie mogą się ze sobą porozumieć a park niszczeje, stawy się zamulają liśćmi.
Tuż obok stoi drewniany, modrzewiowy kościół i cieszy oczy parafian.

Dobroń jest wsią w woj. łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Dobroń.
Wieś leży nad rzeką Grabią.
W drugiej połowie XVI wieku wieś była prywatną wsią duchowną Dobruń.




Rozwija się tu w Dobroiu sztuka ludowa, zwłaszcza tkactwo, plastyka obrzędowa i zdobnictwo.
Znajduje się tutaj modrzewiowy, rzymskokatolicki kościół parafialny.
Drewniany budynek kościoła pw. św. Wojciecha wpisany jest do rejestru zabytków.
Kościół budowany był w latach 1776 - 1779.
Architektem projektu był ksiądz jezuita Sebastian Sierakowski.

budynek plebanii


Obecny kościół ma konstrukcję zrębową, wykonaną z drzewa, na murowanych fundamentach, na planie krzyża łacińskiego. 
Posiada dzwonnicę z trzema dzwonami. 


Stary kościół przetrwał 228 lat. 
Obecny ma już 235 lat.
Bale modrzewiowe, z których został wykonany pochodziły z wyrębu okolicznych lasów.
Do wyposażenia kościoła należy wczesnobarokowy ołtarz główny z rzeźbami św. Wojciecha i św. Stanisława oraz obrazem Boga Ojca z połowy XVII wieku.



Cennym zabytkiem jest przechowywana w kościele złocona puszka z 1736 roku.
Na cmentarzu znajduje się grób nieznanych żołnierzy polskich, poległych we wrześniu 1939 r. w walce z Niemcami.


Tuż obok kościoła stoi park podworski który jak podają źródła w 2014 roku po rewitalizacji oddany został do dyspozycji mieszkańców.


Jest to 4 hektarowy park, pozostałość po dawnej siedzibie dworskiej.
Rewitalizacja została sfinansowana z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. 


Na terenie Parku znajdują się: wytyczone ścieżki do spacerów, ławki, staw,

oryginalne rzeźbione przez miejscowych artystów w drewnie kosze na śmieci,
drewniane totemy indiańskie, rzeźbione leżące pnie drzew,



plac zabaw dla dzieci, plenerowa siłownia.
Teraz trochę historii terenu:
Po I wojnie światowej majątek w Dobroniu liczył 372 hektary i składał się m.in. z dworu, zabudowań folwarcznych oraz parku ze stawem. 

Jego właścicielem był Władysław Kucharski, rejent pabianicki.
Po jego śmierci w 1925 roku spadkobiercy za 210 tysięcy złotych sprzedali majątek łódzkiemu przedsiębiorcy Karolowi Kroeningowi. 
W wyniku kolejnej transakcji, z lipca 1939 roku, majątek przeszedł w ręce Zofii Kindlein. 
I tak było do 1945 roku. gdy przed nadejściem Armii Czerwonej właścicielka opuściła Dobroń, majątek został splądrowany, a dworek spalony. 
Zachowały się jedynie budynki pofolwarczne. 

Całość przejęło państwo i na bazie majątku utworzyło rolne gospodarstwo.
Teraz samorząd chciałby utworzyć tam ośrodek rekreacyjno - wypoczynkowy. 
Nie może, gdyż spora część majątku znalazła się w rękach prywatnych i strony nie mogą nadal dojść do porozumienia a szkoda bo to piękny teren.
Źródło: Wikipedia, www.lodz.naszemiasto.pl, www.nawekendzik.pl
Autor: Dorota Owczarek.
18 marca 2019 roku.
Dobroń.

0 komentarze

Prześlij komentarz

Miło że mnie odwiedziłeś....zostaw po sobie ślad.
Anonimie-podaj swoje imię.
Jeśli podoba Ci się mój blog to proszę dodaj go do obserwowanych.
Dziękuję i zapraszam ponownie.

Łączna liczba wyświetleń

Obserwatorzy Blogger