Dwór Dembińskich - Muzeum Oskara Kolberga w Przysusze woj. mazowieckie

To w lipcu nasze drogi poprowadziły nas na skraj województwa mazowieckiego.
Powiem szczerze że prawie nam nieznanego, czas to nadrobić.
Dziś opowiem o dworze Dembńskich w Przysusze a niedługo artykuł o samej ciekawej historycznie Przysusze.

Przysucha - miasto w województwie mazowieckim, w powiecie przysuskim, położone na krańcu Wzniesień Południowomazowieckich, w pobliżu rzeki Radomki.

Historycznie leży w Małopolsce.

Przysucha wymieniana była jako osada nad rzeką Radomką.

Powstała w bagnistej kotlinie, która często musiała być osuszana by móc stanowić miejsce zamieszkania.

Przedrostek przy - formował nazwy miejscowości, więc Przysucha to tereny przy suchym, bezleśnym miejscu.

Dwór zbudowany w 2 poł. XIX w. dla Juliusza Dembińskiego herbu Nieczuja.

Rozbudowywany i zmodernizowany na pocz. XX w. i w latach 30. 

Do 1945 roku w posiadaniu rodziny Dembińskich.

W 1989 roku odrestaurowany na cele muzealne.
Przysucha istniała już w końcu XV w. 

W rękach Dembińskich znalazła się zaś w XVIII w., kiedy to Urszula, żona kasztelana Antoniego Czermińskiego, po jego śmierci, drugi raz wyszła za mąż za Jana Dembińskiego. 

To właśnie Urszuli Dembińskiej Przysucha zawdzięcza swój rozwój.
Zamieszkał tu m.in. pochodzący z Niemiec znany twórca map oraz geolog, Juliusz Kolberg - był kierownikiem owych zakładów hutniczych.

Jego syn, Oskar Kolberg, zdobył uznanie jako badacz folkloru naszych polskich ziem.
Dworek postawiono w połowie XIX w. dla Juliusza Dembińskiego, potem kilka razy go rozbudowywano. 

Teraz jest to prostokątny budynek z charakterystycznym dla tego typu dworków piętrowym ryzalitem, który zaprojektowano od strony frontowej oraz ogrodowej.

W późniejszych latach do lewego skrzydła dobudowano piętrową „kamieniczkę”.
Obecnie znajduje się tu Muzeum im. Oskara Kolberga, które posiada wiele pamiątek po ojcu naszej etnografii oraz zabytkowe przedmioty dawnego dworu.
Budynek od strony wschodniej i zachodniej posiada XX - wieczne dobudówki.

W elewacji ogrodowej urządzono taras.

We wnętrzach sklepienie kolebkowe oraz przyścienne filary. 

Murowana część budynku powiększona została o drewnianą dobudówkę i jedno piętro. 

Czterospadowy dach kryty jest gontem.

Dwór otoczony parkiem, zaprojektowanym i urządzonym w 1900 roku przez Teodora Chrząńskiego.

Wpisany do rejestru zabytków:
Zespół:dworski, nr rej.: 873/A z 16.04.1962, 653/A z 14.01.1972 oraz 140/A z 15.03.1982

Choć w wielu opracowaniach napisane że muzeum jest czynne codziennie, było zamknięte i żadnej informacji o godzinach otwarcia nie było.

Źródło: Wikipedia, www.polskiezabytki.pl, www.bezmapy.pl

14 lipca 2019 roku.