Może się wszakże tak zdarzyć że niektórych za lat kilka, kilkanaście już nie będzie, warto je uwiecznić w pamięci.
Tak może się zdarzyć z resztkami zespołu dworsko - parkowego w Grzymiszewie, niszczeje w oczach.
Grzymiszew uzyskał lokację miejską przed 1498 rokiem, zdegradowany przed 1600 rokiem.
Najstarsza pisana wzmianka o istnieniu wsi szlacheckiej Grzymiszew pochodzi z 1411 roku.
Wiadomo, że miejscowość otrzymała prawa miejskie przed r. 1443 i była miastem prywatnym.
Pozbawiony impulsów gospodarczych ośrodek nie rozbudował się.
Negatywnie na jego rozwoju odbiły się też przemarsze obcych wojsk szwedzkich w XVII i XVIII w. oraz francuskich w r. 1812.
Ostatnia znana wzmianka o Grzymiszewie jako mieście pochodzi z 1685 r., data utraty praw miejskich nie jest jednak znana.
Miejscowość posiada zabudowę typowo wiejską, jednak w jej centrum znajduje się niewielki, kwadratowy plac, który jest zapewne reliktem dawnego rynku.
Najcenniejszym zabytkiem miejscowości był znajdujący się w jej zachodniej części zespół dworski rodziny Pułaskich, ostatnich właścicieli dóbr grzymisławskich. Miejscowość posiada zabudowę typowo wiejską, jednak w jej centrum znajduje się niewielki, kwadratowy plac, który jest zapewne reliktem dawnego rynku.
Prawdopodobnie w latach powojennych dwór został zdewastowany, a następnie rozebrany.
Jedyną pozostałością po nim jest obszerny, bardzo zaniedbany park o interesującym drzewostanie.
Zespół dworski z XIX w. umiejscowiony przy drodze krajowej nr 72, w otoczeniu parku. 
W jego skład wchodzą liczne oficyny służące jako obiekty mieszkalne, stajnia, spichlerz, wozownia oraz budynek gospodarczy.
Zespół folwarczny z końca XIX w., ulokowany bezpośrednio przy zespole dworskim.
Zespół folwarczny z końca XIX w., ulokowany bezpośrednio przy zespole dworskim.
W jego skład wchodzą budynki gospodarcze oraz gorzelnia.
 |
| stary dystrybutor paliwa |
Zespół parkowy z końca XIX wieku.
W jego skład wchodzą ogrodzenie dworskie, stare drzewostany, platany,
piękne w dużej ilości.
Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Grzymiszewie.
Pierwszy kościół parafialny wystawił w połowie XV wieku Marcin ze Szczytnik, właściciel Grzymiszewa.
Była to budowla drewniana, mająca sześć ołtarzy, która spłonęła w 1783 roku.
W jego miejsce Izabela Gajewska z Mycielskich, miejscowa dziedziczka, wystawiła dwa lata później własnym sumptem nowy kościół, także drewniany.
Został on rozebrany przez Niemców w 1943 roku.
Obecny kościół parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i świętej Barbary został zbudowany w roku 1949 i w tymże roku konsekrowany.
Obecny kościół parafialny pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i świętej Barbary został zbudowany w roku 1949 i w tymże roku konsekrowany.
Jest to budynek bezstylowy, murowany, kryty blachą aluminiową, malowany w 1999 roku.
Posiada dwa ołtarze.
W głównym znajduje się barokowy obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem w srebrnej sukience, pochodzący z połowy XVII wieku.
Ponadto ciekawymi zabytkami są: barokowe obrazy Świętej Rodziny, Chrystusa Bolesnego i świętego Walentego, obraz świętej Rozalii z początku XIX wieku, dwa barokowe krucyfiksy oraz monstrancja wieżyczkowa z cechą złotniczą Torunia.
Zwiedziliśmy Grzymiszew i Wam polecam zobaczyć to co kiedyś tętniło życiem a teraz powoli niszczeje.
Źródło: Wikipedia, polskaniezwykla.pl
21 października 2018 roku.
0 komentarze
Prześlij komentarz
Miło że mnie odwiedziłeś....zostaw po sobie ślad.
Anonimie-podaj swoje imię.
Jeśli podoba Ci się mój blog to proszę dodaj go do obserwowanych.
Dziękuję i zapraszam ponownie.