Kartoflanka z wężymordem

Na początek trochę o wężymordzie, ależ on ma magiczną czarowną nazwę.
Inna nazwa to skorzonera - pyszny dawno zapomniany korzonek.
Pod swoją czarną, szorstką skórą, skrywa białe wnętrze oblane lepkim sokiem mlecznym.
Przy obieraniu skorzonery należy zachować szczególne środki ostrożności: zaopatrzyć się w gumowe rękawiczki, zabezpieczyć teren i przygotować miskę z wodą i sokiem z cytryny.
Wężymord puszcza sok mleczny, który jest bardzo lepki, a w dodatku z czasem ciemnieje.
Miskę z wodą i sokiem z cytryny szykujemy, ponieważ obrany wężymord szybko ciemnieje.
Dlatego od razu po obraniu i opłukaniu, należy zanurzyć go w cytrynowej kąpieli.
Dzięki temu zostanie śnieżnobiały.
Wężymord zawiera potas, magnez, sód, fosfor, żelazo, karoten, wapń oraz witaminy E, B1, B2 i C.
Jedzmy zatem korzonek na zdrowie i dla zdrowia.
Dziś pyszna zupa.
Kartoflanka z wężymordem.

Składniki:

• 600 g ziemniaków
• 250 g korzenia wężymordu + miska z zimną wodą z 1/2 cytryny
• 1 marchew
• 1 nieduża bulwa selera
• 3 liście laurowe
• 5 ziaren ziela angielskiego
• 1500 ml wody
• 1 szklanka mleka koziego
• 3 ząbki czosnku
• 1 łyżka majeranku
• 1/3 łyżeczki gałki muszkatołowej
• sól morska
• pieprz czarny
• 1 łyżka oleju

Przygotowanie zupy:

• Ziemniaki, marchew i seler obrałam i pokroiłam w kostkę.
• Wężymord obrałam w rękawiczkach bo puszcza on bardzo lepki sok, który brudzi wszystko co napotka na drodze.
• Po obraniu i opłukaniu przełożyłam korzeń do miski z wodą i z sokiem z cytryny.

• Potem osuszyłam i pokroiłam w plasterki.
• W garnku rozgrzałam olej i podsmażyłam ziemniaki, marchew, selera i skorzonerę.
• Chwilę smażyłam a potem zalałam wodą, dodałam liście laurowe i ziele angielskie i gotowałam do momentu aż wszystkie warzywa zmiękły czyli jakieś 15 minut.
• Teraz dodałam do garnka mleko kozie, majeranek, sól, pieprz, przeciśnięty przez praskę czosnek oraz gałkę muszkatołową.

Smacznego.
Źródło.

"Podróże małe i duże"

Bluszczyk kurdybanek