"Podróż na Południe" Annie Hawes zaproszenie do czytania

Po książki o Włoszech sięgam często i chętnie je czytam.
Tak było i w tym przypadku.
Sięgnęłam po książkę ochoczo ale czytanie jakoś szło mi powoli.
To książka powolnego dialogu, wielu opisów z życiu codziennego i dlatego chyba powoli ją się czyta.

Annie Hawes wie o dalekiej Kalabrii, położonej na samym czubku buta, tylko tyle, że jest to dzika kraina bezprawia i biedy, w której roi się od mafiosów.
Z kolei wszyscy kalabryjscy krewni jej chłopaka Ciccia mówią że jest to raj na ziemi.
Opowiadają o tańczeniu tarantelli, o upojnych nocach, o świeżym mleku migdałowym, które można zakupić przy drodze.
Liguryjczyk Ciccio - narzeczony Annie otrzymuje spadek  i tak po 10 latach ponownie wraca do Kalabrii.
Tu w Kalabrii wszystko jest inne.
Zupełnie inny akcent, inny system wartości mieszkańców, inna mentalność i odmienne oczekiwania wobec życia, a nawet kuchnia.

W książce pełno opisów potraw i zarys ich przygotowania.

"Na początek piekielnie ostre sardele - obtaczane w sproszkowanym chili, potem w mące i w końcu smażone. Dlatego, tłumaczy Cermella, nie mogła zrobić milanesi później: oliwa przeszłaby przecież smakiem chili i rybek."

Książkę Annie Hawes albo się lubi albo uważa wręcz za nudną, jednego nie można jej zarzucić: znakomicie, krok po kroku opisuje życie codzienne ze szczegółami.

"Patrzcie na te oliwki! Widzieliście kiedyś takie ogromne drzewa? Kalabryjskie są dziesięć razy większe od tych z Ligurii, a nasze są największe w Kalabrii"

Jeśli chcecie przekonać się czy taki styl Wam odpowiada sięgnijcie koniecznie po książkę.

Tytuł: Podróż na Południe

Autor: Anie Hawes

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Wydanie I w roku 2005

stron: 300