Zabytkowy park przyfabryczny w Leśmierzu woj. łódzkie

Gdy za oknem zimne i krótkie dni miło powspominać ciepłe dni październikowe gdzie królowała wówczas polska złota jesień.
Dzień był tak ciepły jak w sierpniu a złote, czerwone i brązowe liście wirowały na wietrze,
Zabieram Was na wycieczkę do Leśmierza.

Leśmierz - wieś położona w woj. łódzkim, powiecie zgierskim, gminie Ozorków.

Liczy 820 mieszkańców, posiada 674 ha gruntów rolnych.

Dawna nazwa miejscowości - Nieśmierz. 

Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 3 listopada 1388 r., ale zapewne istniała już w początkach drugiej połowy XII w. 

Leśmierz od schyłku XIV w. należał do zamożnej rodziny dziedziców z Bielaw herbu Jastrzębiec - Łazęka, a w późniejszym czasie do ich licznych dzieci. 

W drugiej poł. XI w. właścicielem był Jan Niesmierski. 

W Leśmierzu w 1512 r. znajdował się dwór, folwark, młyn, staw, łąki i lasy. 

We wsi zamieszkiwało pięciu kmieci, ogółem pięciu zagrodników, karczmarz i młynarz. 

W XII w. właścicielami Leśmierza byli Karaśniccy herbu Jastrzębice, następnie Wojciech Byszewski, a w czasach stanisławowskich Konstanty Łada. 

W 1813 r. po podziałach rodzinnych jedynym właścicielem Leśmierza stał się Wincenty Łada, syn Konstantego. 

W dn. 31 maja 1838 r. Łada sprzedał Leśmierz Bernardowi Górskiemu, który w dn. 20 września tegoż roku odprzedał go Bogusławowi Wernerowi. 

Ten ostatni razem z bratem Wilhelmem zbudował Cukrownię Leśmierz.

W 1840 r. bracia poróżnili się i Bogusław ustąpił z Leśmierza, a majątek Leśmierz wraz z fabryką przejął Wilhelm. 

Po śmierci Wilhelma Wernera w 1842 r. majątek po nim odziedziczyła wdowa Matylda Reisenstein i ich 11 dzieci.

Park w Leśmierzu.
Park o powierzchni 5,94 ha położony na rozległej równinie w dolinie rzeki Bzury.

Założony przez dawnych właścicieli Leśmierza, został podporządkowany architekturze pałacu, rodzinnej siedzibie Wernerów. 

Powstał po 1870 r.

Park ujęto w planie sytuacyjnym osady Leśmierz w 1888 r. 

Twórcą parku był Walerian Kronenberg, ogrodnik i pianista, wybitny twórca założeń ogrodowych w Polsce w XIX i XX w. 

Z dawnego układu pozostał tylko jeden element w postaci obelisku stojącego pośrodku wieńca krzewów.

Park leśmierski ma charakter krajobrazowy. 

Jego powierzchnia łagodnie opada ku południu, gdzie znajdują się dwa stawy rybne z pojedynczymi wysepkami.

Krajobraz wzbogacają niewielkie pagórki oraz głęboko wcięte koryto kanału wodnego, regulującego poziom wody w stawie. 

Głównym walorem parku jest bogaty gatunkowo drzewostan,

na który składają się dęby - pomniki przyrody, graby, robinie akacjowe, wiązy, lipy, kasztanowce, świerki, wierzby, brzozy i topole, piękny platan.

Niektóre gatunki tworzą skupiska zwane komnatami i rosną szpalerami, tworząc alejki - np. grabowe,w południowej i zachodniej części parku.

Pojedynczo rosną platany klonolistne, modrzewie, topola włoska, miłorząb i orzech włoski.

Miło było wędrować wśród skrzeku kaczek, stukania dzięcioła czy świergotu kowalika i wróbla.

Na skraju parku stoi budynek dawnej Cukrowni, malowniczo połączony tunelem nad jezdnią.

Na przeciwko parku stoi Pałac Wernerów wybudowany w 1918 roku.

Niewiele o nim wiadomo ale fakt że Wilhelm Werner miał jedenaścioro dzieci pałac wcale duży nie jest.

Dziś pięknie odbudowany.

Zaraz za parkiem stoi malowniczy kościół.

W 1978 r. erygowano parafię pw. Opieki św. Józefa.

W Leśmierzu znajdują się liczne cenne zabytki, m. in.:

• kościół w stylu neogotyckim - dawniej kaplica z 1897 r., 
  
• budynki cukrowni wzniesione w 1838 r., budynki wchodzące w skład zespołu folklorystycznego, 
• stajnie z l. 1880-1890, 
  
  
  
  
  
  
  
• magazyn cukru z lat 30. XIX w. oraz 
• park o pow. 5.94 ha, założony przez dawnych właścicieli Leśmierza, nr rej.: A/314/1 z 1988-03-28

Zachęcam wszystkich do odwiedzenia miejsca, warto zanurzyć się w toń przyrody.
14 października 2018 roku.